เสียงพวกเปรต ต่างโหยหวน คร่ำครวญหา
หวังล้มรัฐ ซัดให้จม ล่มทันตา
จากดี๊ด๊า กลายเป็นหงอย เลยพลอยเซ็ง....
ปืน-ระเบิด เตรียมไว้ ต้องไล่ซ่อน
ด้ามธง-ค้อน จัดมา ตั้งท่าเฉ่ง
อุตส่าห์ซ้อม วางมาด ชาตินักเลง
อยากอวดเบ่ง กลับต้องหงอ ขอ..ถุ๊ยส์ที....
สิบชั่วโมง เดินทางมา กว่าจะถึง
ทำไมมึง ไม่รอกู อยู่ตรงนี้
ทั้งค่ากิน ค่ารถ อดล่ะซี
ม็อบอัปรีย์ หลอกกูได้ โธ่..ไอ้เหิ้ย....
กูนี่ล่ะ..เคยเชื่อมึง คนถึงล้าน
เลยฟุ้งซ่าน ขนกันมา พาได้เสีย
หวังอยู่ยาว กูกลับชวด เงินอวดเมีย
ทำแบบเนี้ย..กูชักโกรธ..โคตรเหง้ามึง....
ขออภัยสำหรับบางคำ ที่อาจไม่เหมาะสมและไม่สุภาพ
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านครับ
๓ บลา / ๒๗ พ.ย.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น