The King of Dramas (SBS,18ep 2012) A ++++++++++++++++++++++++
เปิดฉากมา ละครเรื่องนี้ก็เหน็บแนมวงการละครของเกาหลีใต้อย่างหนัก ตัวแทนคิม หรือ แอนโธนี สาธยายความสำเร็จแบบก้าวกระโดดของวงการละครเกาหลีใต้ในช่วง K-Pop รุ่งเรืองไว้อย่างน่าสนใจ (ประหนึ่งไปรวบตึงงานวิจัย/รายงาน ที่เกี่ยวกับวงการละครเกาหลีใต้มาพูด)
ในโลกนอกจอ สอดคล้องกับสิ่งที่ลีจุนกิ ให้สัมภาษณ์ไว้หลังจบละคร Arang And The Magistrate (ช่วงปลายปี) ว่า ธรรมชาติของคนเกาหลีใต้ยุคใหม่ เป็นคนที่มุ่งมั่นและจดจ่ออยู่กับงานมาก ทุกคนตั้งใจทำงาน เหมือนว่าโลกของพวกเขา เวลาทำงานมี 24 ชั่วโมง ซึ่งลีจุนกิมองว่า นี่เป็นเรื่อง "ผิดปรกติ"
ละครให้ภาพของผู้กุมสภาพของวงการละครเกาหลีใต้ เป็นตัวแทนของอำนาจฝ่ายต่ำที่โลภและกระหายความสำเร็จที่เป็นตัวเรทติ้งเป็น พื้น แต่แล้วพระแม่มารีอาคงอยากจะเปลี่ยนโลก เลยพลิกกลับให้แกะน้อยของพระนาง ซึ่งมีโลภะเป็นเจ้าเรือนนั้น ถูกผลักให้ตกลงมาจากจุดสูงสุดของวงการละคร กลายมาเป็น Loser ที่คนในวงการโทรทัศน์และละครพร้อมใจกันเอาสองตีนกดหัวแอนโธนีให้หน้าแนบกับ ฝ่าตีนของเทวทัตในอเวจี
แต่อย่างไรมิทราบได้ วงล้อแห่งชะตา พาโอกาสมาให้ตัวแทนคิมอีกครั้ง กับการสร้างละครเรื่องใหม่ มีหรือที่คนสันดานอย่างเขา จะไม่ใช้โอกาสนี้พาตัวเองเข้าสู่สังเวียนและเกมการแก้แค้น
อะไรจะโชคดีขนาดนั้น พระบุตรอาจจะประทานนางเทวฑูตของพระองค์มาให้อีตาคิมอีกแน่นอน เพราะอยู่ๆ นักเขียนบทละครโนเนม พื้นเพเป็นลูกแม่ค้าขายปลาย่าง แต่คุณธรรมสูงส่งเหนือกำพืด จะเข้ามาเปลี่ยนนิสัยสุดแสนแย่ของตัวแทนคิม ให้ตรัสรู้อะไรบางอย่างในชีวิต หลังจากที่ต้องจมจ่อมอยู่ในโลกแห่งความมืดบอดในใจมาตั้งนาน
กลเกมต่างๆ ที่พาให้คนในวงการละครเกาหลีใต้ ถูกแงะขึ้นมาเล่าแบบเสียดสีทุกเม็ด ตั้งแต่ตัวตนของ "ดารา" ที่ต้องสร้างความเป็น "ดารา" เพื่ออัพราคาให้ตัวเอง ความสัมพันธ์เชิงอำนาจในวงการละคร ตั้งแต่ผู้แทนบริษัทผลิต สถานีโทรทัศน์ ผู้จัดการฝ่าย นักเขียน เอเจนซี่ และบริษัทโฆษณา ถูกร้อยเรียงให้เห็นอย่างเป็นระบบ โดยไม่ต้องใช้วิธีการสื่อสารโง่ๆซื่อๆ อย่างเช่นที่ละครเหนือเมฆ 2 ชอบทำเวลาจะแอ๊บด่านักการเมือง อันนี้ด่ากันตรงๆ แต่มีชั้นเชิงและเทคนิคทางวรรณกรรมสูงกว่าเยอะ
ที่จัญไรมากก็คงเป็นการบอกอ้อมๆ ว่า โลกนี้มันคือละคร ทุกคนก็ควรจะ perform ตัวเองให้สมบทบาทให้มากที่สุด แต่อย่ากระนั้นเลย ชีวิตบางทีมันก็ถูกกำหนดมาแล้ว ปรับตัวกับสิ่งที่คาดไม่ถึงบ้าง ชีวิตก็น่าจะมีความสุข
ตกลงจะเอายังไงแน่
อีกเรื่องที่พีคสุดๆ คือ เป็นละคร ที่เล่าเรื่องการถ่ายทำละคร เท่ากับว่า ละครเรื่องนี้ ถ่ายทำไปออกอากาศไปพร้อมๆ กันทีเดียวสองเรื่อง! ทีมเขียนบทกับทีมกำกับสมาธิดีมากๆ ถ่ายไปออกอากาศไปตลอดทั้ง 18 ตอนโดยไม่มีหลุด
สิ่งสุดท้าย ที่เห็นคือ แม้วงการละครเกาหลีใต้ จะมีข่าวแย่ๆ ที่รุนแรงมากๆ เช่น การฆ่าตัวตายของดาราเนื่องจากทนแรงกดดันไม่ไหวก็ตาม แต่สิ่งที่เห็นคือความชัดเจนของแต่ละหน้าที่ ที่เกี่ยวข้องกับละคร สถานี ผู้อำนวยการผลิต ผู้กำกับ นักแสดง นักเขียน ต่างก็ยึดมาตรฐานทางวิชาชีพเข้าหากันทั้งสิ้น
ไม่เหมือนช่อง 7 ที่สมัยก่อน แดง สุรางค์ ชี้นิ้วหมด หรือ บอย ถกลฯ จัดการเอาตามแต่ใจตัวเองหมดทุกอย่าง
ก็อย่าได้สงสัยว่าทำไมละครบ้านเรา ถึงวันนี้ แม้กระทั่งเนื้อเรื่องมันก็ไม่ลอจิกแล้ว ในขณะที่ละครเกาหลีใต้ บทซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ และเป็นอุตสาหกรรมของแท้ ที่ไปตีตลาดไกลถึงโลกอาหรับ ซึ่งถือเป็นโลกที่วัฒนธรรมแข็งๆ มากๆ มาแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น