๐ เวลาศตวรรษคลุ้ง.........คราบฝัน
กาลผ่านมีใดผัน..............เรื่องพ้น
คงเวียนแต่ทางตัน...........จนตรอก
อธิปไตยพสกค้น.............คิดคว้าคือเหลว
๐ เปลวประกายปะทุเชื้อ....ชนยืน
ยุดสิทธิ์ปกครองขืน..........กี่ครั้ง
สำเร็จ ผงาด ครืน............ลงคว่ำ
มือมืดใดฉุดรั้ง................ชักเร้าบังเหียน
๐ เวียนหมุนสุมสาดซ้ำ......วิบัติสา
กบฏ ปฏิวัติ คณา............กระหน่ำกลุ้ม
เกยการณ์อยู่คงคา...........เขาครอบ
กรงกักคือกดคุ้ม.............ทาสคู้เคียงสถาน
๐ คณะคนคณะราษฎร์__หาญประกาศสิทธิชน
สั่นรื้อระบอบล้น__อำนาจล้ำที่กุมเกิน
๐ เพียงหวังจะยังสิทธิ์__ทุกชีวิต ณ ดินเดิน
เทียมบ่าประชาเชิญ__ดำรงข้าคือคนคืน
๐ ต้นไม้คณะราษฎร์__ชูผงาดลำต้นยืน
กิ่งใบอุดมดื่น__และดอกพร้อมจะผลิบาน
๐ งามนั้นสำคัญหนา__มหิทธาจึ่งรอนราน
ลิดใบและดอกก้าน__สกัดกั้นอย่าฝันไกล
๐ รากลึกผนึกดิน__มิสร่างสิ้นถวิลไชย
เสียดยอดชูไสว__เพื่อสานก่ออุดมการณ์
๐ ชนยังและยังชน__จะฝ่าด้นฮึดแรงหาญ
โหมสู้กรูรึคลาน__ก็กำซาบควรกราบใคร
หมายเหตุ: กวีบทนี้อ่านเมื่อย่ำรุ่งวันที่ 24 มิถุนา ที่หมุดคณะราษฎร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น