บทที่ ๖๔
"อตัมมยตา"
หย่าขาดจากอาหารและปัจจัยทุกชนิด
อาหารนี้ไม่ได้แปลว่าสิ่งที่กินเข้าไปทางป
อะไรที่เป็น "เหตุปัจจัยให้เกิดของอันใหม่ขึ้นมา&
เรียกว่า "อาหาร" ทั้งนั้น
อาหารคือคำข้าว
อาหารคือผัสสะ
อาหารคือเจตนา
อาหารคือกรรม
เป็นอาหารได้ทั้งนั้นเลย
ถ้ามีอาหารแล้วต้องมี ความทุกข์แหละ
เพราะมันปรุงแต่งให้เกิดใหม่
ให้มันเกิดปัญหาขึ้นมา
ถ้าไม่มีอาหาร ก็คือไม่ยึดถือว่าเป็นอาหาร
ยึดถือว่า สิ่งเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย
หย่าขาดจากอาหารแล้ว ก็ไม่ต้องตาย
"อตัมมยตา"
หย่าขาดจากอาหารและปัจจัยทุกชนิด
อาหารนี้ไม่ได้แปลว่าสิ่งที่กินเข้าไปทางป
อะไรที่เป็น "เหตุปัจจัยให้เกิดของอันใหม่ขึ้นมา&
เรียกว่า "อาหาร" ทั้งนั้น
อาหารคือคำข้าว
อาหารคือผัสสะ
อาหารคือเจตนา
อาหารคือกรรม
เป็นอาหารได้ทั้งนั้นเลย
ถ้ามีอาหารแล้วต้องมี ความทุกข์แหละ
เพราะมันปรุงแต่งให้เกิดใหม่
ให้มันเกิดปัญหาขึ้นมา
ถ้าไม่มีอาหาร ก็คือไม่ยึดถือว่าเป็นอาหาร
ยึดถือว่า สิ่งเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย
หย่าขาดจากอาหารแล้ว ก็ไม่ต้องตาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น