บทที่ ๗ ความพ้นจากอำนาจอัสสาทะแห่งโลกิยธรรมทั้งป
ความพ้นจากอำนาจอัสสาทะแห่งโลกิยธรรมทั้งป
คือว่าจิตตามธรรมดานั้นมันอยู่ใต้อำนาจอัส
อัสสาทะคือเสน่ห์ สิ่งที่เป็นเสน่ห์ให้ผูกพันจิตใจเรียกว่าอ
ให้ความเอร็ดอร่อยสวยงามพออกพอใจสบายใจอะไ
เป็นเสน่ห์อยู่ในตัวของโลกิยธรรมนั้นๆ
เดี๋ยวนี้จิตพ้นจากอำนาจเสน่ห์เหล่านั้นขอ
ก็เรียกว่าอตัมมยตา
ความพ้นจากอำนาจอัสสาทะแห่งโลกิยธรรมทั้งป
คือว่าจิตตามธรรมดานั้นมันอยู่ใต้อำนาจอัส
อัสสาทะคือเสน่ห์ สิ่งที่เป็นเสน่ห์ให้ผูกพันจิตใจเรียกว่าอ
ให้ความเอร็ดอร่อยสวยงามพออกพอใจสบายใจอะไ
เป็นเสน่ห์อยู่ในตัวของโลกิยธรรมนั้นๆ
เดี๋ยวนี้จิตพ้นจากอำนาจเสน่ห์เหล่านั้นขอ
ก็เรียกว่าอตัมมยตา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น