ดวงจำปา: เราเดินสวนทางกับโลกาภิวัตน์ กันหรืออย่างไร?

ที่มา Thai E-News

เมื่อวาน อ่านคำวินิจฉัยเรื่องรถไฟความเร็วสูงจากศาลไทย

นั่นก็คงจะหมายความว่า ไม่เฉพาะแต่เรื่องรถไฟเท่านั้น เพราะโครงการดีๆ จะถูกบุคคลกลุ่มนี้ "ห้าม" ทั้งหมด ทั้งๆ ที่ไม่ได้มีส่วนโยงกับประชาชนแต่อย่างใด

โครงการดีๆ ในอนาคต อย่างที่ประเทศเกาหลีใต้เริ่มบุกเบิกขึ้นมานั้น พี่น้องชาวไทยก็คงหมดโอกาสที่จะสัมผัสกันในเวลาอันใกล้นี้:

อย่างเช่น การชาร์ตไฟเข้ารถไฟฟ้าจากท้องถนนธรรมดา (ตามลิ้งค์บทความที่เคยนำมาแปล) หรือไม่ก็ ความก้าวหน้าในด้านเทคโนโลยี่ที่จะใช้ระบบ 5G ภายในอีก 4 ปีข้างหน้า (ความเร็วสูงกว่า 4G อีก 1,000 เท่าตัว -> comment แรกค่ะ)

โลกมนุษย์ก้าวหน้ากันไปอย่างรวดเร็วจากการสื่อสารที่ไร้ พรมแดน แต่ก็ยังมีบุคคลบางกลุ่มยังต้องการปิดประเทศ หยุดการพัฒนา และต้องการให้ประเทศทั่วโลกยอมรับอยู่อีกหรือ?

******************************

สิ่งที่ดิฉันยังข้องใจอยู่นิดหนึ่งคือ ทำไมคุณชัชชาติถึงไม่นำเอาเรื่อง expected revenue หรือ การคาดคะเนรายรับเข้ามาแสดงให้เห็นระหว่างการพิจารณากัน (หรือถ้านำมาเผยแพร่แล้ว ก็ขอโทษด้วย เพราะไม่เห็นเรื่องนี้)

เพราะการก่อสร้างทุกอย่างจะต้องใช้เงินทุน หรือ กู้เงินกัน ไม่ว่า จะเป็นกิจการค้าขาย สร้างร้านอาหาร ขายก๋วยเตี๋ยว ก็ต้องกู้ยืมกันทั้งนั้น แต่เราไม่พูดกันเลยว่า รายรับจะเป็นจำนวนเท่าไรที่สามารถนำไปใช้ผ่อนหนี้ จนกระทั่งถึงจุด Break-even ได้

คือถ้าพูดกันแบบ ผู้ประกอบกิจการแล้ว คำถามก็คือว่า "จะสร้างมันไปทำไม ถ้าไม่มีกำไร และมีแต่ขาดทุน?" 

ถ้าไม่พูดถึงเรื่องรายรับ กิจการร้านค้าต่างๆ ก็คงจะไม่สามารถกู้ยืมได้ถนัดนัก ถึงแม้ว่าจะมีทรัพย์สินค้ำประกันก็ตาม

ก็ยังสงสัยอยู่เหมือนกันว่า เราเดินสวนทางกับโลกภิวัตน์ กันหรืออย่างไร?

ooo

บทความแปล: เกาหลีสร้างถนนที่สามารถชาร์ตไฟเข้ารถไฟฟ้าอย่างไร้สายได้แล้ว

(อ้างอิง: Korea Constructs Road That Wirelessly Charges Moving Electric Buses -hhttp://goo.gl/nwhZRY)

รถโดยสารไฟฟ้าที่สามารถชาร์ตแบตเตอรี่ได้ในขณะกำลังวิ่ง อยู่บนท้องถนน (แทนที่จะจอดเฉยๆ ในขณะที่กำลังชาร์ตไฟ) ไม่เป็นเรื่องนวนิยายวิทยาศาสตร์อีกต่อไป

ผู้วิจัยจากสถาบันวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี่ชั้นสูงของ ประเทศเกาหลี (Korea’s Advanced Institute of Science and Technology หรือ KAIST –อ้างอิง:http://www.kaist.edu/edu.html) เพิ่งจะสร้างถนนที่ปูพื้นผิวด้วยยางมะตอยอย่างยาวเหยียดถึง 7 ไมล์ครึ่ง (12 กิโลเมตร) เสร็จเรียบร้อยในเมืองกูมิ (Gumi) ของประเทศเกาหลีใต้ ซึ่งมีเคเบิ้ลไฟฟ้าชนิดพิเศษฝังอยู่ ซึ่งได้ถูกออกแบบมาเพื่อสร้างกระแสไฟฟ้าเข้าสู่ตัวแบตเตอรี่ในขณะที่รถ โดยสารประจำทางกำลังวิ่งอยู่บนท้องถนน

เทคโนโลยี่รุ่นแรกของนวัตกรรมประเภทนี้ ไม่มีการบังคับให้ยานพาหนะใดๆ ต้องหยุดจอด ณ สถานีเพื่อทำการชาร์ตกระแสไฟฟ้าเลย

แบตเตอรี่ของรถประจำทางถูกติดตั้งด้วยเทคโนโลยี่อันล้ำยุค เรียกว่า “การปรับสภาพสนามแม่เหล็กอย่างสั่นพ้อง” (Shaped Magnetic Field In Resonance) ซึ่งทำการส่งกำลังสนามแม่เหล็กไฟฟ้า (Electromagnetic Fields) ที่ถูกสร้างขึ้นมาจากเคเบิ้ลไฟฟ้าซึ่งถูกฝังอยู่ในพื้นถนนที่ปูลาดด้วยยาง มะตอย ด้วยการส่งแบบไร้สายเข้าสู่ตัวรถโดยสารประจำทางอย่างเดียว แต่จะไม่ส่งให้กับรถยนต์ธรรมดาแต่อย่างใดทั้งสิ้น

เทคโนโลยี่นี้ ทำการแยกแยะยานพาหนะที่สามารถรับการชาร์ตกระแสไฟฟ้า กับกลุ่มที่ไม่สามารถรับได้

ลวดขด (coil) ที่อยู่ในแบตเตอรี่สามารถเปลี่ยนพลังจากสนามแม่เหล็กไฟฟ้าให้กลายเป็นกระแส ไฟฟ้าอย่างไร้สายได้ ด้วยระยะห่างมากกว่า 6 นิ้วเพียงนิดหน่อย (15.25 เซ็นติเมตร) จากพื้นผิวของถนน

***********************************

ความคิดเห็นของผู้แปล:

เมื่อวานแปลเรื่องเกี่ยวกับ สมาร์ทโฟนและ Tablet ของท่านประธานคิม จอง อุน จากประเทศเกาหลีเหนือ ที่ผลิตจากโรงงานในประเทศของตนเอง (อ้างอิงบทความ I-Phone หรือจะมาสู้กับ อุนโฟน (Un-Phone) .....

: https://www.facebook.com/doungchampa/media_set?set=a.483232558440315)

วันนี้เราได้เห็นนวัตกรรมจากประเทศเกาหลีเหมือนกัน แต่เป็นเกาหลีใต้ ซึ่งสร้างความมหัศจรรย์ในเรื่องนี้เป็นอย่างยิ่งต่อแวดวงทางเทคโนโลยี่ชั้น สูง

การชาร์ตแบตเตอรี่แบบไร้สาย เป็นเรื่องที่เคยอ่านในนวนิยาย แต่ความเป็นไปได้ ที่สามารถสร้างและออกแบบขึ้นมาจากจินตนาการนั้น เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อทีเดียวว่า สามารถเป็นไปได้ และประเทศเกาหลีใต้ก็สามารถผลิตมันเป็นรูปเป็นร่างได้

เมื่อตอนสิ้นสงครามโลกครั้งที่สองใหม่ๆ ประเทศเกาหลีตกอยู่ในสภาพบ้านแตกสาแหรกขาด รวมไปถึงผลของสงครามเกาหลีที่ตามมา ซึ่งแบ่งดินแดนให้กลายเป็นสองประเทศอย่างที่เห็นกันอยู่ในปัจจุบัน ต่อมา มีประธานาธิบดีเผด็จการ เป็นผู้นำประเทศ แต่เพียงเวลาผ่านไปแค่ 20-25 ปี ประเทศเกาหลีใต้ได้พัฒนาตนเอง กลายเป็นประเทศผู้นำทางอุตสาหกรรมและเทคโนโลยี่ชั้นสูง ถึงกับแซงหน้าประเทศญี่ปุ่นไปได้ ด้วยการสร้างทรัพยากรมนุษย์ให้กลับมาช่วยสร้างความเจริญกับประเทศของตนเอง ได้

(นี่คือวิสัยทัศน์ของผู้นำประเทศเกาหลีใต้ เมื่อช่วงเวลา 25 ปีที่แล้ว ... ใครหนอ ที่เป็นผู้นำรัฐบาลไทยในเวลานั้น?)

สมัยก่อน ประชากรของประเทศเกาหลีใต้ต้องขอวีซ่าเข้าประเทศสหรัฐอเมริกา แต่ในปัจจุบัน เขาถือว่า เป็นประเทศอุตสาหกรรมใหม่และสามารถเข้าประเทศได้เหมือนกับอีกหลายๆ ประเทศที่ได้รับการยกเว้นกัน

ผลิตภัณฑ์ต่างๆ ที่เห็นมา ไม่ว่าจะเป็นรถยนต์อย่าง Hyundai ที่มีคุณภาพดีเยี่ยมและสามารถตีตลาดรถยนต์ใน USA และ Canada ได้แบบกระจุย รวมไปถึงเทคโนโลยี่ทางการสื่อสารที่เราเห็นมาตั้งแต่ Samsung, LG ฯลฯ มันก็แสดงให้เห็นถึงคุณภาพต่างๆ ด้วย

***********************************

ดิฉันเคยอ่านข่าว เห็นบุคลากรระดับสูงของประเทศไทยถูกส่งไปดูงานต่างประเทศกันเป็นเวลาหลายวัน และอาจจะถึงหลายสัปดาห์เป็นประจำทุกๆ ปี (ไม่รู้กี่สิบปีแล้ว) เสียเงินงบประมาณเป็นกี่ร้อยกี่พันล้านบาทก็ไม่ทราบ แต่ทำไมหลายๆ ปีที่ผ่านมา เรายังไม่เห็น เงินที่ลงทุนไปด้วยการส่งบุคลากรหลายรุ่นไปศึกษาดูงานต่างประเทศกลับคืนมา เพื่อสร้างความเจริญและพัฒนาให้กับประเทศชาติกันเลยคะ? 

เราสร้างนวัตกรรมอะไรกัน เพื่อให้ตนเองสามารถจำหน่ายหรือขายให้กับประเทศต่างๆ ในโลกบ้าง หรือเราจะเป็นแต่ “ผู้ซื้อ” และ “ผู้ลอก” กันก็ไม่ทราบ? หรือว่า จะสร้างนวัตกรรมใดๆ ไม่ได้ เพราะเป็นการข้ามหน้าข้ามตากันกับหลายๆ ท่าน รวมไปถึง xxx, yyy, zzz ฯลฯ อย่างนั้นหรือ?

ดิฉันเอง มีความรู้สึกว่า นวัตกรรมทางเทคโนโลยี่ของไทย ก็คือ การสร้างระบบเพื่อทำการไล่จับผู้คนทางอินเตอร์เนทที่มีความคิดเห็นแตกต่าง เพราะการนำเอาเหตุผลไปผูกไว้กับเรื่องความมั่นคงของประเทศเท่านั้นเอง แถมยังมีความคิดใหม่ๆ แบบจะติดต่อผู้สร้าง Software หรือผู้ให้บริการต่างๆ อ่านแล้ว ก็งงเหมือนกันกับตรรกะความคิดแบบนี้ว่า กำลังอยู่ในสมัยศตวรรษที่ 21 หรือสมัยยุคมืดแบบ Spanish Inquisition กันแน่

"เกาหลีใต้เขาชาร์ตไฟฟ้าแบบไร้สาย แต่ของไทยชาร์ตข้อหาแบบไร้เหตุผล... ."

อย่างไรก็ตาม ประชาชนส่วนหนึ่งของประเทศไทย ยังมองไม่เห็นถึงความก้าวหน้าที่เราจะต้องปรับตัวกันในอนาคต โลกในยุคโลกาภิวัตน์ ไม่ได้นิ่งอยู่กับที่ และจะมารอพึ่งตัวบุคคลมาช่วยคงจะไม่ได้ เราต้องช่วยเหลือตัวเอง พร้อมๆ กันกับการพัฒนาประเทศ ซึ่งจะต้องมีอยู่อย่างต่อเนื่อง นวัตกรรมทางเทคโนโลยี่เป็นเรื่องที่สำคัญมาก และถ้ายังมีการค้านความเจริญก้าวหน้าอยู่อย่างที่เห็นในปัจจุบัน (มีการถ่วง การค้านแบบหัวชนฝา อย่างปราศจากเหตุผล) เราก็คงจะเป็นประเทศที่ล้าหลังและมีปมด้อยเป็นอย่างยิ่งต่อการพัฒนาศักยภาพ ในภูมิภาคอาเซียนในอนาคตนี้อย่างแน่นอน

Doungchampa Spencer