ความทุกข์ของหมาและเมียกับมาตรา 112

ที่มา ประชาไท

 14 พฤศจิกายน, 2012 - 23:23 | โดย Somyot-Redpower

สมยศ พฤกษาเกษมสุข

เสียงเห่าหอนดังโหยหวนจากบ้านหลังเดี่ยวหลังหนึ่งในซอยโกสุมนิเวศน์ 3 ย่านหลักสี่ เสียงของมันกังวานทำลายความเงียบตอนดึก บ่งบอกถึงความทุกข์ระทม เจ็บปวด ส่วนจงกล ไม่เปิดเผยนามสกุล น้ำตาไหลพราก ได้แต่มองแววตาเศร้างหมองของหมาตัวนั้น “เชอรี่” จงกลปล่อยให้มันเห่าหอน สลับกับเสียงครวญคราง ทั้งสองมีความทุกข์ร่วมกันเมื่อยุทธภูมิ มาตรนอก หรือโอเล่ ผู้เป็นสามีของจงกล และเป็นพ่อของเชอรี่หมาพันธุ์ไทยแท้ ไม่ได้อยู่ด้วยกันในบ้านหลังนี้

ยุทธภูมิไม่เปิดเผยนามสกุล ถูกศาลสั่งคุมขังในข้อหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพอยู่ที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพ ตั้งแต่วันที่ 19 กันยายน 2555 เขามีความทุกข์ไม่ต่างไปจากจงกล และเชอรี่เท่าไรนัก เขานั่งกอดเข่านิ่งอยู่ใต้ต้นหูกวาง ตามองไปที่รั้วกำแพงปูนหนาทึบสูง เขาถูกคุมขังอยู่แดน 1 ซึ่งมีนักโทษการเมืองมาตรา 112 อยู่รวมกันที่นั่น เขาคิดถึงเชอรี่ และจงกลอย่างมากจนน้ำตาเอ่อล้นอาบสองแก้ม เขาก้มหน้าลงที่หัวเข่าสองข้าง เสียงสะอึกสะอื้นไม่อาจปกปิดความทุกข์ระทมของเขาได้

ยุทธภูมิไม่เปิดเผยนามสกุล อายุ 35 ปี จบการศึกษา ม.6 มาจากครอบครัวยากจน จังหวัดศรีสะเกษ เขามาขายแรงงานเป็นกรรมกรโรงงาน พนักงานเสริฟ ขยันทำงานเก็บหอมรอมริบจนมีเงินนำมาลงทุนทำน้ำยาล้างรถยี่ห้อ Lion Plus ส่งตามร้านคาร์แคร์ตั้งแต่ปี 2548 เป็นการเริ่มต้นทำธุรกิจส่วนตัวที่สร้างรายได้ก้อนใหญ่ให้กับครอบครัวเดือนละ 1 – 2 แสนบาท ธุรกิจของเขาเติบโตอย่างรวดเร็ว จนต้องให้พี่ชายคือนายธนวัฒน์ไม่เปิดเผยนามสกุล มาร่วมทำธุรกิจร่วมกัน เป็นผู้ผลิตจำหน่ายน้ำยาล้างรถ ขัดเบาะ ส่งตามศูนย์บริการดูแลรักษารถยนต์ เมื่อธุรกิจขยายตัวมากขึ้น ทำกำไรมากขึ้น ทำให้ชีวิตครอบครัวของเขาดีขึ้นตามลำดับ แต่ทว่านี่คือจุดเริ่มต้นของ ความขัดแย้งระหว่างยุทธภูมิ กับพี่ชาย เป็นความขัดแย้งสะสมเรื่อยมา ตั้งแต่เรื่องภายในครอบครัว สัตว์เลี้ยงการแบ่งผลประโยชน์ทางธุรกิจ และการแย่งชิงเป็นเจ้าของธุรกิจ

ยุทธภูมิไม่เปิดเผยนามสกุล ไม่ใช่คนที่ใสใจต่อเหตุการณ์บ้านเมือง เขาทุ่มแททำงานธุรกิจอย่างเต็มกำลังความสามารถ และดูแลครอบครัวอย่างดี ธุรกิจของเขากำลังเติบโต และขยายงานลูกค้ามากยิ่งขึ้น แต่แล้วความขัดแย้งระหว่างตัวเขากับพี่ชายเริ่มมีปากเสียงรุนแรงมากยิ่งขึ้น จนในที่สุดพี่ชายเป็นคนแจ้งความต่อกองปราบปรามกล่าวหาว่ายุทธภูมิไม่เปิดเผยนามสกุล ดูหมิ่นพระมหากษัตริย์บนแผ่นซีดีที่มีข้อความเขียนไว้ว่า “เนวินขอทักษิณ หยุดก้าวล่วงพระเจ้าอยู่หัว” โดยมีข้อความต่อท้ายด้วยคำหยาบคาย ซึ่งยุทธภูมิปฏิเสธข้อกล่าวหา โดยที่ซีดีดังกล่าวมีคนนำมาแจกจ่ายตามบ้านเมื่อปี 2552 ซึ่งเข้าใจได้ว่าเป็นซีดีโจมตี พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ไม่มีเนื้อหาใด ๆ ในการดูหมิ่นพระมหากษัตริย์

เขาไปรายงานตัวระหว่างการสอบสวนทุกครั้ง จนอัยการส่งฟ้องต่อศาลอาญา เขาจึงถูกคุมขังอยู่ที่เรือนจำ พิเศษกรุงเทพตั้งแต่วันที่ 19 กันยายน 2555 เป็นต้นมา เขายื่นหลักทรัพย์ขอประกันตัว 2 ครั้ง ด้วยหลักทรัพย์ 3.6 แสน และ 5 แสนตามลำดับ แต่ศาลไม่อนุญาตด้วยเหตุผลที่ว่า

“พิเคราะห์ความหนักเบาแห่งข้อหา และพฤติกรรมแห่งคดีแล้วนับว่าร้ายแรง หากอนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราว ไม่เชื่อว่าจำเลยจะไม่หลบหนี จึงไม่อนุญาตให้ประกันตัวระหว่างการพิจารณาให้ยกคำร้อง แจ้งคำสั่งให้จำเลยและผู้ขอประกันทราบเป็นหนังสือโดยเร็ว”

แน่นอนว่ายุทธภูมิ ยังเป็นผู้บริสุทธิ์ ไม่ใช่ผู้กระทำความผิด แต่การไม่ให้ประกันตัว และถูกคุมขังเป็นนักโทษอยู่ในเรือนจำเป็นการปฏิบัติต่อเขาเสมือนผู้กระทำความผิดไปแล้ว รัฐธรรมนูญ 2550 จึงไม่มีความหมาย ทั้ง ๆ ที่เขาวางหลักทรัพย์เพียงพอ เพื่อขอประกันตัวออกมา เขาควรได้รับเสรีภาพออกมาต่อสู้คดีเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขา ซึ่งเป็นสิทธเสรีภาพขั้นพื้นฐานที่สุด

ฝ่ายโจทย์คือพี่ชาย ซึ่งมีความขัดแย้งกับตัวเขาในการแย่งชิงทำธุรกิจเดียวกัน มาตรา 112 ประมวลกฎหมายอาญา จึงไม่ใช่เป็นเพียงเครื่องมือทำลายล้างทางการเมืองเท่านั้น แต่ยังสามารถใช้เป็นเครื่องมือกลั่นแกล้ง ทำลายคู่ขัดแย้ง หรือใครก็ได้ตามอำเภอใจ ยุทธภูมิ ไม่เปิดเผยนามสกุล จึงต้องกลายเป็นเหยื่อของกฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ โดยถูกลิดรอนสิทธิการประกันตัว อันเป็นการทำลายศักดิ์ศรีความเป็นคนลงไปอย่างสิ้นเชิง

ไม่ใช่แค่จงกลไม่เปิดเผยนามสกุล เมียของเขาที่ต้องทุกข์ระทมจากการพลัดพรากจากกัน แม้แต่หมา ซึ่งเป็นสายใยชีวิตครอบครัวของ ยุทธภูมิ ต้องพลอยทุกข์ เศร้าหมอง โดยไม่เข้าใจถึงเหตุที่ยุทธภูมิ ต้องหายหน้าจากกันไป เชอรี่ยังคงเห่าหอนตอนดึก ในทุกวันเฝ้าคอยฟังเสียงรถยนต์ที่มันระริกระรี้วิ่งออกจากบ้านมาหายุทธภูมิ ด้วยความดีใจ แต่คนที่ลงจากรถไม่ใช่ยุทธภูมิ อีกต่อไป เชอรี่เดินหางตกเข้ามาในบ้านอย่างหงอยเหงา



หมายเหตุ: เก็บความจากการบอกเล่าของ ยุทธภูมิไม่เปิดเผยนามสกุล หนึ่งในเหยื่อของ กฎหมายอาญา มาตรา 112

 

• บล็อกของ Somyot-Redpower