เรามีก๊าซธรรมชาติและน้ำมันดิบเยอะแค่ไหน?

ที่มา Thai E-News

ที่มา http://whereisthailand.info

เราได้ยินกันมามากเรื่องของการ “ทวงคืน” พลังงานเชื้อเพลิงในไทย ตั้งแต่ว่า “ไทยเป็นซาอุฯ แห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้” ไปจนถึงคำกล่าวที่ว่าเราเป็นประเทศส่งออกน้ำมันอันดับต้นๆ แต่กลับขายคนไทยแพง คำกล่าวเหล่านี้มีความเป็นจริงเท็จเพียงใด? และข้อเท็จจริงแล้วนั้นเป็นอย่างไร?

เริ่มจากคำถามที่ว่า จริงๆ แล้วเรามีทรัพยากรเชื้อเพลิงธรรมชาติแค่ไหน? ในการตอบคำถามนี้เราต้องพิจารณาตัวเลขหลายชุด ได้แก่

• ปริมาณสำรองพิสูจน์แล้ว หมายถึงปริมาณปิโตรเลียมในแหล่งกำเนิดที่สามารถนำออกมาใช้ได้ซึ่งได้รับการยืนยันแล้ว
• อัตรา การผลิต คือปริมาณที่บอกว่าเราสามารถผลิตปิโตรเลียมได้วันละเท่าใด เช่น ในบางประเทศอาจจะมีปริมาณสำรองมาก แต่มีการขุดขึ้นมาใช้ในอัตราที่น้อย เป็นต้น
• จำนวน ปีที่สามารถผลิตได้ บอกเราว่าหากเราขุดทรัพยากรขึ้นมาใช้ในอัตราที่ขุดอยู่ในปัจจุบัน เราจะสามารถขุดขึ้นมาในอัตรานี้ไปได้อีกกี่ปีก่อนที่จะหมด คำนวนโดยนำปริมาณสำรองพิสูจน์แล้วหารด้วยอัตราการผลิต
• อัตรา การบริโภค คือปริมาณการใช้ทรัพยากรนั้นในแต่ละวัน สำหรับบางประเทศอาจจะมีอัตราการผลิตที่สูงเกินพอความต้องการบริโภค เช่นกลุ่มประเทศผู้ส่งออกน้ำมัน แต่สำหรับบางประเทศอาจพบว่าอัตราการผลิตไม่เพียงพอต่อความต้องการใช้ในแต่ละ วัน ดังนั้นจึงต้องนำเข้าจากต่างประเทศ

ข้อมูลจากรายงาน “ถาม-ตอบยอดฮิต จากการสำรวจและผลิตปิโตรเลียมในประเทศไทย[1]”ซึ่งอ้างอิงข้อมูลมาจาก “BP Statistical Review of World Energy 2012[2]” พบว่าประเทศที่น่าสนใจต่างๆ มีสถิติเกี่ยวกับทรัพยากรเชื้อเพลิงธรรมชาติ ดังนี้

ก๊าซธรรมชาติ[1]

ลำดับ	ประเทศ	ปริมาณสำรองพิสูจน์แล้ว (ล้านล้านลูกบาศก์ฟุต)	อัตราการผลิต (ล้านล้านลูกบาศก์ฟุตต่อวัน)	จำนวนปีที่ผลิตก๊าซธรรมชาติได้ (ปี)	อัตราการบริโภค (ล้านล้านลูกบาศก์ฟุตต่อวัน)
1	รัสเซีย	1,574.98	0.0587	73.47	0.0411
5	สหรัฐอเมริกา	299.82	0.0630	13.04	0.0668
6	ราชอาณาจักรซาอุดีอาระเบีย	287.82	0.0096	82.13	0.0096
13	สาธารณรัฐประชาชนจีน	107.75	0.0099	29.76	0.0127
14	สาธารณรัฐอินโดนีเซีย	104.71	0.0073	39.22	0.0037
15	มาเลเซีย	86.01	0.0060	39.41	0.0028
42	ไทย	9.94	0.0036	7.61	0.0045

น้ำมันดิบ[1]

ลำดับ	ประเทศ	ปริมาณสำรองพิสูจน์แล้ว (ล้านบาร์เรล)	อัตราการผลิต (บาร์เรลต่อวัน)	จำนวนปีที่ผลิตน้ำมันดิบได้ (ปี)	อัตราการบริโภค (บาร์เรลต่อวัน)
1	สาธารณรัฐโบลีวาร์แห่งเวเนซุเอลา	296,500	2,720,300	298.62	831,960
2	ราชอาณาจักรซาอุดีอาระเบีย	265,400	11,161,000	65.15	2,856000
8	สหพันธรัฐรัสเซีย	88,180	10,280,000	23.50	2,961,000
11	สหรัฐอเมริกา	30,870	7,841,000	10.79	18,835,470
15	สาธารณรัฐประชาชนจีน	14,710	4,089,660	9.86	9,758,000
23	มาเลเซีย	5,860	572,970	28.02	608,000
26	สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม	4,400	328,150	36.74	358,000
28	สาธารณรัฐอินโดนีเซีย	4,040	941,750	11.75	1,430,000
29	ออสเตรเลีย	3,870	483,660	21.94	1,003,000
47	ไทย	440	345,130	3.51	1,080,000

จากตัวเลขเหล่านี้ จะเห็นว่าประเทศที่เป็นแหล่งผลิตและสะสมน้ำมันดิบและก๊าซธรรมชาติใหญ่ในโลก ได้แก่ประเทศรัสเซีย ซาอุดิอาระเบีย ฯลฯ ส่วนอีกหลายประเทศแม้จะมีการผลิตน้ำมันดิบที่ค่อนข้างสูง แต่ก็ยังไม่เพียงพอต่อความต้องการในประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา จีน ฯลฯ

สำหรับประเทศในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นั้น พบว่ามีปริมาณสำรองและอัตราการผลิตน้ำมันดิบที่ค่อนข้างน้อย และไม่เพียงพอต่อความต้องการในประเทศ แต่มีก๊าซธรรมชาติในปริมาณที่มากกว่าเมื่อเทียบกับประเทศอื่น โดยในกรณีมาเลเซียและอินโดนีเซียนั้นสามารถผลิตก๊าซธรรมชาติได้มากกว่าความ ต้องการบริโภคในแต่ละวัน

สำหรับประเทศไทย เรามีก๊าซธรรมชาติและน้ำมันดิบสำรองที่พิสูจน์แล้วอยู่ลำดับที่ 42 และ 47 ของโลกตามลำดับ แต่อัตราการผลิตของเราไม่เพียงพอต่ออัตราการบริโภคในแต่ละวัน เราผลิตก๊าซธรรมชาติได้เพียง 80% และผลิตน้ำมันดิบได้เพียง 32% ของความการบริโภคภายในประเทศในแต่ละวัน ยิ่งไปกว่านั้น หากเรายังคงผลิตด้วยอัตรานี้ เราจะมีก๊าซธรรมชาติและน้ำมันดิบเหลือต่อไปเพียง 7.6 และ 3.5 ปี ตามลำดับ

เห็นได้ว่า หากเราดูอัตราการผลิตเทียบกับอัตราการบริโภคและปริมาณสำรองที่เหลืออยู่แล้ว สถานการณ์พลังงานของเรานับได้ว่าอยู่ในขั้น “ค่อนข้างวิกฤต” และห่างไกลจากการเป็น “ซาอุฯ​ แห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้” ที่หลายๆ คนกล่าวอ้างยิ่งนัก

แล้วทุกวันนี้เราเอาน้ำมันที่ไหนมาเสริมความต้องการที่เกินกว่าอัตราการ ผลิต? คำตอบย่อมเป็นอื่นไปไม่ได้นอกจากการนำเข้า ซึ่งประเทศไทยก็เป็นหนึ่งในหลายประเทศที่ต้องพึ่งการนำเข้าทรัพยากรเชื้อ เพลิงจากต่างประเทศ

ข้อมูลอ้างอิง:

[1] ถาม-ตอบยอดฮิต จากการสํารวจและผลิตปิโตรเลียม ในประเทศไทย โดย กรมเชื้อเพลิงธรรมชาติ กระทรวงพลังงาน
[2] BP Statistical Review of World Energy June 2012