ไฟได้ลุกคุโชนกลางคนแล้ว
รักแน่แน่วส่องทางกระจ่างใส
รักมืดบอดกดขี่ใกล้สิ้นใจ
รักเหยียบย่ำประชาไทใกล้ล้มครืน
ฟืนที่ก่อยังไสวไม่สิ้นสุด
และหมายหมุดประชาราษฎร์ถูกรื้อฟื้น
เสียงกังวานของคนยากยังหยัดยืน
ล่ามโซ่ตรวนขังขื่นได้เพียงคราว
รักเอยเอ่ยกลางใจประชาชน
ใช่ความหม่น ความหมอง และความฉาว
แต่เผยความอยุติธรรมที่ยืดยาว
และความขลาดความเขลาหลังบังลังก์
รักสามัญบอกความจริงใช่ความลวง
รักบวงสรวงต้องกราบไหว้ทุกวันนั้น
คือรักแสร้งให้ต้องรักทุกวี่วัน
ฤา จะสู้คู่สามัญดั่ง รักเอย
หมายเหตุ:
กลอนนี้ผมเขียนขึ้นเพื่อเป็นเกี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น